Potaknuti recentnom eskalacijom nasilja prema studentima koji su kao modus političke borbe protiv komercijalizacije univerziteta i visokog obrazovanja odabrali blokadu Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, te nerazumijevanjem studentskih zahtjeva i njihovih protestnih metoda, osjećamo dužnost obratiti se srpskoj javnosti, s posebnim naglaskom na srpsku akademsku javnost.

Kao što internetski video-materijali te drugi javno dostupni dokumenti pokazuju, situacija oko blokade Filozofskog fakulteta u Beogradu bila je dovedena je do usijanja, s tendencijom da se slična događanja ponove ako nadležna državna i univerzitetska tijela ne budu reagirala drugačije nego do sada. Mimoilazeći procedure službenih predstavničkih organa studenata zbog njihove kalkulantske dnevno-političke pragmatike, studenti koji su pokrenuli blokadu posegnuli su za demokratski legitimnim oblikom borbe – samoorganiziranim, nehijerarhiziranim i nenasilnim preuzimanjem upravljanja nad fakultetom. U samoj izvedbi blokade ničija temeljna ljudska prava nisu bila ugrožena, niti je uništavana imovina fakulteta. Javno proklamirani cilj koji se blokadom želio postići nadilazi osobne ili partikularne interese i usmjeren je na podizanje kvalitete i dostupnost visokog obrazovanja za sve one koji svojim radom i sposobnostima to zasluže. To podrazumijeva i dizanje ekonomskog, znanstvenog i socijalnog standarda svih angažiranih u univerzitetskom sistemu. Stoga želimo upozoriti na dva aspekta koja smatramo posebno problematičnim, a to su rastuće nasilje prema studentima koji protestiraju i izostanak podrške studentima te proklamiranim ciljevima među akademskom zajednicom.

Fizički napadi na studente i imovinu fakulteta, koje su već u više navrata poduzele fašistički inspirirane grupe, dobili su nedavno novu dimenziju javnim zagovaranjem formiranja platforme za fizičko „oslobađanje“ Filozofskog fakulteta, po uzoru na fašističke odrede iz najcrnjeg, nacističkog perioda europske povijesti. Minimum proceduralnog funkcioniranja sistema koji sebe smatra demokratskim sprečavanje je uzimanja „pravde u svoje ruke“ od strane neovlaštenih osoba. Kolikogod skandalozno bilo ponašanje organa unutrašnjih poslova koji blagonaklono prate organiziranje fašističkih milicija, još više zgraža odsustvo jasne i nedvosmislene osude takvih aktivnosti od strane akademske zajednice i upravnih organa fakulteta. Pozvana na dijalog, akademska je zajednica upravo privilegirana domena političkog i svakog drugog pregovaranja, unatoč mogućim ideološkim ili strateškim neslaganjima.

Konzekventno tome, propuštanje zauzimanja aktivnog stava u pogledu problematike od najvišeg javnog interesa i decidirane osude policijske pasivnosti prema fašističkim pritiscima te samim fašistima, nepovratno ponižava javni profil te etički dignitet univerziteta i svih njegovih „tihih“ članova.

Stoga pozivamo svoje kolege i kolegice, profesore i profesorice, te druge akademske radnike i radnice, da javno osude nasilje koje se vrši nad studentima, kao i one koji nasilje toleriraju ili čak pozivaju na njega. Također pozivamo kolege i kolegice u Srbiji da pruže podršku studentskim zahtjevima, budući da studentska borba nije borba za partikularne interese, kako se to zlonamjerno prikazuje, nego za opstanak i prosperitet akademske zajednice i visokog obrazovanja, koji su ugroženi od strane onih protiv kojih studenti protestiraju.

 

Sindikat visokog obrazovanja i znanosti Akademska solidarnost

Zagreb, 11. XI. 2011.

Peščanik.net, 12.11.2011.