Član gradskog veća Beograda Darko Božić, zadužen za počasno polaganje venaca o prigodnim datumima, obeležio je danas čak tri godišnjice iz raznih perioda nesrećne istorije Srbije; prva dva deo su davne prošlosti i krvavih dinastičkih prevrata: atentat na Mihaila Obrenovića u Košutnjaku (1868. godine) i egzekucija kralja Aleksandra i kraljice Drage Obrenović (1903). Potpisivanje Kumanovskog sporazuma kojim je okončano bombardovanje SR Jugoslavije (1999), epizoda je iz novije povesti, ništa manje krvave.
Na agencijskim fotografijama gradski službenik prikazan je kako usamljen korača parkom između Starog i Novog dvora – gradske Skupštine i Predsedništva Srbije – do mesta na kom se nekada nalazio Stari konak, ili Simićevo zdanje, sa čijeg su balkona u dvorski vrt bačena masakrirana tela poslednjih Obrenovića. Bio je to, za pobednike, kraj “vladavine kaputa nad gunjevima i opancima” dok je za gubitnike označavao početak rusofilnog militarizma i “apsolutizma jedne stranke”.
Službeni venci i medijski prepisi iz nacionalnog kalendara ne govore ništa o javnom zaboravu tektonskih ideoloških promena nakon majskog prevrata s početka 20. veka, prvim diplomatskim sankcijama zbog zverskog kraljeubistva, političkim biografijama zaverenika i medijskim spinovima protiv opozicije, progonu zagovornika nezavisne istrage političkih inspiratora dinastičkog puča.
Davni događaji, detaljno opisani u mnogim emisijama i tekstovima iz arhive Peščanika, danas neizbežno prizivaju scene nikad do kraja razjašnjenog atentata na Zorana Đinđića uz nerasvetljene veze između politike i odreda za egzekuciju.
Ukoliko, to jest, Srbija nije već zaboravila i ovo parče istorije između Kumanovskog i Briselskog sporazuma.
Pripremila Milica Jovanović
Peščanik.net, 11.06.2013.
Srodni linkovi:
Olga Popović-Obradović: Lojalnost bez distance
Dubravka Stojanović: U živom blatu
Dubravka Stojanović: Lepša istina
Radio emisija: Šok lepote
