Dijalog u kazamatu
Scena iz autorove drame „Poslednja teza o Fojerbahu / Dnevnik Dimitrija Tucovića“: Mart 1914, Tucović je zbog pisanja o zločinima srpske vojske u zatvoru. U posetu mu dolazi Nikolaj Velimirović.
Scena iz autorove drame „Poslednja teza o Fojerbahu / Dnevnik Dimitrija Tucovića“: Mart 1914, Tucović je zbog pisanja o zločinima srpske vojske u zatvoru. U posetu mu dolazi Nikolaj Velimirović.
Posle izmeštanja zemnih ostataka i spomenika Dimitrija Tucovića sa Slavije, možemo očekivati ekshumaciju Moše Pijade sa Kalemegdana. Isto čeka i Đuru Đakovića, Ivana Milutinovića, Ivu Lolu Ribara…
Ovih dana beogradska skupština odlučuje o izmeštanju njegovog spomenika i grobnog mesta sa Slavije.
NIN – Pre tačno sto godina, na samom početku Prvog svetskog rata, poginuo je antiratni borac, socijaldemokrata Dimitrije Tucović.
Prepoznatljiva vest od pre sto godina – iz doba Balkanskih ratova.
Tako će jedanput zahuktali događaji po sili unutrašnje logike stvari gurati iscrpelu našu zemljicu iz krize u krizu, iz opasnosti u opasnost.
Borba se ne vodi oko golih albanskih krševa već oko gospodarstva na onom delu obale Jadranskoga mora koja pripada Albaniji.
Peščanik u četiri nastavka objavljuje knjigu Dimitrija Tucovića Srbija i Albanija (1914). Rukopis pripremio Damjan Pavlica.
Peščanik u četiri nastavka objavljuje knjigu Dimitrija Tucovića Srbija i Albanija (1914). Rukopis pripremio Damjan Pavlica.
Ali ono što balkanskim ratovima udara pečat najvarvarskijih i najkrvožednijih ratova mračnoga srednjega veka, to nisu potoci krvi s jedne i druge strane popadalih lesa naoružanih ljudi, koji su u rat krenuli, ne, već su to reke krvi poubijanoga neboračkoga stanovništva, nevine dece, žena i mirnih ljudi, radnoga sveta Stare Srbije, Arbanije, Makedonije i Trakije, čija je jedina krivica što se drukčije bogu moli, što drugim jezikom govori, drugo ime nosi i što je na svom vekovnom ognjištu naivno sačekao četiri divlje najezde.