6.9.
Galerija Grafički kolektiv, 19.00 Otvaranje izložbe Dubravke Ugrešić Početnica za nepismene, (6-18.09)
7.9.
Narodna biblioteka Srbije, 12.00 Konferencija za novinare Dubravke Ugrešić povodom izložbe i izlaska nove knjige eseja Napad na minibar u izdanju Fabrike knjiga
9.9.
Narodna biblioteka Srbije, 19.00 Humanistika u tranziciji – razgovor povodom novih knjiga Dubravke Ugrešić Napad na minibar i Viktora Ivančića Zašto ne pišem i drugi eseji u izdanju Fabrike knjiga, govore Dubravka Ugrešić, Viktor Ivančić, Predrag Brebanović, Branislav Dimitrijević, razgovor vodi Dejan Ilić
10.9.
Knjižara Beopolis, 18.00 Dubravka Ugrešić, Viktor Ivančić, Dejan Đokić potpisuju svoje knjige i druže se sa čitaocima
16.9.
Narodna biblioteka Srbije, 19.00 Odnosi Srbije i Hrvatske na početku 21. veka iz perspektive prve polovine 20. veka: mogu li se izvući pouke iz istorije kraljevine Jugoslavije bitne za oblikovanje novih odnosa između Srbije i Hrvatske?
Razgovor povodom nove knjige Dejana Đokića Nedostižni kompromis: srpsko-hrvatsko pitanje u međuratnoj Jugoslaviji u izdanju Fabrike knjiga.
Govore: Dejan Đokić (istoričar, Goldsmiths College, London), Dejan Jović (glavni analitičar u uredu predsednika Hrvatske Ive Josipovića), razgovor vodi Dejan Ilić.
Peščanik.net, 31.08.2010.
The following two tabs change content below.
Dubravka Ugrešić (1949 – 2023) rođena je u Jugoslaviji, u Republici Hrvatskoj. Završila je Filozofski fakultet u Zagrebu, a u Institutu za teoriju književnosti pri zagrebačkom Filozofskom fakultetu bila je zaposlena dvadesetak godina. Napisala je tri knjige za decu, studiju o savremenoj ruskoj prozi, brojne članke o ruskoj književnosti, prevela je sa ruskog Borisa Pilnjaka i Danila Harmsa i uredila, između ostalog, antologiju ruske alternativne književnosti. Objavila je knjige priča „Poza za prozu“ (1978) i „Život je bajka“ (1983), romane „Štefica Cvek u raljama života“ (1981), „Forsiranje romana-reke“ (1988), „Muzej bezuvjetne predaje“ (1997), „Ministarstvo boli“ (2004), „Baba Jaga je snijela jaje“ (2008) i „Lisica“ (2017), kao i zbirke eseja „Američki fikcionar“ (1993), „Kultura laži“ (1996), „Zabranjeno čitanje“ (2001), „Nikog nema doma“ (2005), „Napad na minibar“ (2010), „Europa u sepiji“ (2013), „Doba kože“ (2019), „Tu nema ničega!“ (2020), „Brnjica za vještice“ i „Crvena škola“ (2021). Dela su joj prevođena na gotovo sve evropske jezike. Predavala je na više američkih i evropskih univerziteta (pored ostalih, na univerzitetima Harvard, UCLA, Columbia, te na Slobodnom univerzitetu u Berlinu). Dobila je i više važnih književnih priznanja (Austrijsku državnu nagradu za evropsku književnost 1998; Nagradu za esej „Jean Améry“ za celokupno esejističko delo 2012). Bila je finalista za Man Booker International Prize 2009, a esej „Karaoke kultura“ bio je u najužem izboru za National Book Critics Circle Award for Criticism 2011. Godine 2016. dobila je „američkog Nobela za književnost“, Neustadt International Prize for Literature. Živela je u Amsterdamu. Više o autorki na
http://www.dubravkaugresic.com/.
Author: Dubravka Ugrešić
Dubravka Ugrešić (1949 – 2023) rođena je u Jugoslaviji, u Republici Hrvatskoj. Završila je Filozofski fakultet u Zagrebu, a u Institutu za teoriju književnosti pri zagrebačkom Filozofskom fakultetu bila je zaposlena dvadesetak godina. Napisala je tri knjige za decu, studiju o savremenoj ruskoj prozi, brojne članke o ruskoj književnosti, prevela je sa ruskog Borisa Pilnjaka i Danila Harmsa i uredila, između ostalog, antologiju ruske alternativne književnosti. Objavila je knjige priča „Poza za prozu“ (1978) i „Život je bajka“ (1983), romane „Štefica Cvek u raljama života“ (1981), „Forsiranje romana-reke“ (1988), „Muzej bezuvjetne predaje“ (1997), „Ministarstvo boli“ (2004), „Baba Jaga je snijela jaje“ (2008) i „Lisica“ (2017), kao i zbirke eseja „Američki fikcionar“ (1993), „Kultura laži“ (1996), „Zabranjeno čitanje“ (2001), „Nikog nema doma“ (2005), „Napad na minibar“ (2010), „Europa u sepiji“ (2013), „Doba kože“ (2019), „Tu nema ničega!“ (2020), „Brnjica za vještice“ i „Crvena škola“ (2021). Dela su joj prevođena na gotovo sve evropske jezike. Predavala je na više američkih i evropskih univerziteta (pored ostalih, na univerzitetima Harvard, UCLA, Columbia, te na Slobodnom univerzitetu u Berlinu). Dobila je i više važnih književnih priznanja (Austrijsku državnu nagradu za evropsku književnost 1998; Nagradu za esej „Jean Améry“ za celokupno esejističko delo 2012). Bila je finalista za Man Booker International Prize 2009, a esej „Karaoke kultura“ bio je u najužem izboru za National Book Critics Circle Award for Criticism 2011. Godine 2016. dobila je „američkog Nobela za književnost“, Neustadt International Prize for Literature. Živela je u Amsterdamu. Više o autorki na http://www.dubravkaugresic.com/.
