Blagajnik u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke, opljačkao je iz blagajne 890.000 evra i, prema specifikaciji koju je objavio Blic, 40.000 švajcarskih franaka i 50.000 američkih dolara. Novac je, prema prijavi Crkve, opljačkao S.Ž, građansko lice na službi u SPC (uhapšen u sredu), a neimenovani izvor izražava sumnju da je isti čovek Crkvu pljačkao godinama, verovatno neke za Crkvu relativno male iznose (milioni dinara, npr). Količinu novca čiji se nestanak može primetiti u crkvenoj riznici krajnje je teško utvrditi, ali je čitava priča, vidi se i iz kratkog, čituljastog saopštenja SPC, nedvojbeno žalosna: “Sa žalošću obaveštavamo javnost da je civilno lice (S.Ž.) zaposleno na poslovima blagajnika u Arhiepiskopiji beogradsko-karlovačkoj u poslednjih nekoliko godina sukcesivno vršilo proneveru crkvenog novca koji mu je bio poveren. Ovo nedelo je otkriveno vanrednim popisom blagajne i prijavljeno nadležnim državnim organima radi utvrđivanja činjeničnog stanja”.
Jest neprijatno, takoreći paradoksalno, došlo je dotle da SPC traži pomoć od državnih organa, a da nije reč o parama koje otima (Crkva). Navikli smo da se oglašava povodom produženja nameta na poštanske usluge za izgradnju vračarske nakaze, popovskih penzija, verske službe u Vojsci Srbije, sumanutog vraćanja imovine, brige za Srbe u rasejanju. Prvi put će, valjda, neki državni činovnik pogledati u crkvene knjige koje nemaju muzejsku vrednost, te utvrditi koliko se novca od čega slilo u nju. Sve se to događa u nedoba, patrijarh Irinej i članovi Sinoda Teodosije, Vasilije i Jovan strugnuli su u Gračanicu, novine objavile detalje pljačke, uz opasku da “patrijarh Irinej pokušava da se ovaj skandal ne širi, tako da je Patrijaršija bukvalno zatvorena (Blic)”.
Čovek iz Crkve objašnjava da je opljačkani novac iz “eparhijskog razreza”, što će, pretpostavimo, reći od popovske zarade pevanjem o krštenjima, svadbama, sprovodima, osveštanjima i valjanja sveća, kalendara, ikona, taksenih marki (i to postoji) za crkvena dokumenta. Punih 13 odsto prihoda najbogatija Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka daje (trebalo bi) u zajedničku blagajnu, a jednom godišnje sav prihod kontroliše crkvena komisija. Tokom godine, kako kaže dobro obavešteni finansijski stručnjak SPC, blagajnik može da pozajmljuje i okreće pare; nema vanrednih pregleda, važno je da se na kraju godine sve složi u paru. Ima još jedan momenat, patrijarh Irinej, navodno, vodi računa o svakom dinaru, a pretpostavlja se da je najveći dao novca opljačkan u vreme teške bolesti patrijarha Pavla, koji je, takođe, mnogo brinuo o novcu.
Državna revizorska institucija (DRI), dakle, ulazi u Crkvu državnim poslom, da sračuna koliko je neoporezovanog novca civil ukrao mantijašima, a hoće li svanuti dan za oporezivanje SPC, najplaćenije budžetske nekontrolisane organizacije, društva bez odgovornosti, jedinog neoporezovanog privrednog subjekta u ovoj državi? Zadruge koja širom Srbije proizvodi i prodaje robu široke potrošnje i pruža pojačke usluge, namećući se i kao nezaobilazni konsultant u pitanjima državnim, plaćeniji nego srpski kokus u Kongresu SAD.
Sve ima da se naplati, čak i nezaboravljeno blagosiljanje koljača i njihovih ideologa; Crkva je prva i ideološki nesporna budžetska stavka, država, u demokratsko-narodnjačko-socijalističkom obličju, namiri popove, pa socijalne ustanove, obrazovanje i kulturu. I da skratimo notornu istinu, srbijansko je društvo talac retrogradne paradržavne formacije u sadejstvu sa kojom država superhikovski otima od siromašnih i namiruje nezasite.
Opljačkali Crkvu, izgovorimo glasno. Zvuči možda i smešno, Crkva, suštinski, nije nikog, jest častila one koji su joj širom otvarali budžet. Skoro sve joj je poklonjeno, možda su izvođači radova malo skraćivali opela, no, ko ovde ne fula. Deo su naroda, po svemu, osim po prihodima.
Proklamovali su borbu protiv korupcije, ima i ovde prostora za to. Kamo sreće da je uhvaćeni S.Ž. bio jedini civil koji je s bradatima poslovao.
E-novine, 07.02.2013,
Peščanik.net, 08.02.2013.
