Central celebration
The real star of this program was Milorad Dodik, who could not be clearer: “I have to let you in on a secret. We don’t like it when you call us Bosnians. We are not Bosnians, I am a Serb, I write in Cyrillic…”
Predaje na odseku za dramu Stanford univerziteta. Studirao je dramaturgiju na Univerzitetu Ćiril i Metodije u Skopju i na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, a doktorske studije završio je na New York University, Department of Performance Studies. Osim na Stanfordu, predavao je još na New York University i University of Minnesota, Minneapolis. Njegovi radovi na teme avangardnog i eksperimentalnog pozorišta, performansa, književnosti i umetnosti objavljivani su u Sjedinjenim državama (TDR, PAJ, Theater, Art Journal, Theatre Journal) i Evropi (Španija, Engleska, Švedska, Srbija, Hrvatska). Njegovu knjigu Daniil Harms: pisanje i događaj (Daniil Kharms: Writing and the Event) objavio je Northwestern University Press (2009), a sledeća knjiga na teme jugoslovenskih ratova u pripremi je kod University of Michigan Press. Branislav je član uredničkog odbora TDR (The Drama Review).
Centralna proslava
Prava zvezda programa bio je Milorad Dodik: „Moram vam odati jednu tajnu. Mi ne volimo ovde kada nas vi zovete Bosancima. Mi nismo Bosanci, ja sam Srbin, pravoslavac, pišem ćirilicu…“
Forsiranje toka s(a)vesti: Rečna putovanja Petera Handkea*
Iz arhive, povodom dodele ordena Karađorđeve zvezde Handkeu: On na velika vrata uvodi Miloševića u svet visoke književnosti.
Biti mrtav u Srbiji
Iz zbirke eseja „Sreten Ugričić: pisac, astronom, terorista“ povodom slučaja smene direktora Narodne biblioteke Srbije 2012: Čin Sretena Ugričića počeo je mnogo pre afere Nikolaidis, i traje i danas…
Erina igra
Era je izvodio ceremonije čije je značenje samo on znao, da bi ih u sledećem trenutku zaboravio. Bio je posvećenik prolaznosti i imao najveću neposrednost koju sam ikada video kod umetnika.
Drama oslobađanja
Links – Cilj predstave Srebrenica. Kad mi ubijeni ustanemo nije bio da rasvetli genocid koji je počinila vojska bosanskih Srba, već da ukaže na mesto tog događaja u kulturnom poretku savremene Srbije.
Naterati zlo da ustukne
Pogovor knjige Branislava Jakovljevića Smrznuti magarac i drugi eseji – promocija u ponedeljak 20.11. u CZKD-u: Njegovo pisanje nas primorava da se ponovo upitamo šta je propast…
Gde je Bob?
Mnogo stvari se desilo u Srbiji od premijernog prikazivanja Twin Peaksa do danas. Tako mnogo, da bi se trag zameo i samom Bobu. Gde je on sada? Da li se uselio u Slobine surogate?
Događanje nezamislivog
Ovo nisu bili izbori, već plebiscit o vrednostima. Vrednosti koje su pobedile – vulgarnost, oholost, egoizam – dolaze posle dva mandata političara koji je oživeo ideju o predsedniku kao heroju.
Zvornik 1992. Diletantske inscenacije i teatar zločina
LINKS – Dok gledam snimke seoba sa Bliskog istoka, sećam se susreta od pre 23 godine u noćnom vozu između Budimpešte i Beograda.
Politički performansi Slobodana Miloševića
Iz arhive časopisa REČ: Suđenje Miloševiću neodvojivo je od njegovih borbi protiv opozicije, 4 rata koja je vodio i konačno – od njegovog pogreba.
Samoupravljanje i performans
O novoj knjizi Branislava Jakovljevića: Ono što najviše impresionira je da, iako je pisana iz ugla teoretičara performansa, ona je i precizna analiza ekonomske i političke propasti Jugoslavije.
Sirovo pozorište
Uz BITEF 2015: Trilogija o hrvatskom fašizmu (Bakhe, Aleksandra Zec, Hrvatsko glumište) Olivera Frljića i Marina Blaževića i Srpski Faust i drugi citati (scratch drama) Tanje Simić-Berclaz.
Hronika rasizma, leta gospodnjeg 2015-og
Letnji dnevnik rasizma: grčka kriza, devojka koja se lažno predstavljala kao Afroamerikanka, masakr u Charlestonu, „satanistička seansa“ u Muzeju Nikole Tesle.
Ko je rekao samoupravljanje: Srbija do Rozarija
Neko ko je pre 20 godina zaposeo tezgu srpstva, danas se na nju penje kao na govornicu neoliberalnog kapitalizma. Kad god želi da kaže nešto o ekonomiji, Vučić se dohvati samoupravljanja.
Velik mi je ovaj grob
Beleška sa proba predstave “Aleksandra Zec” Olivera Frljića, HKD Teatar, Rijeka.
Tri jednačenja za Toma & co.
Beton – Ne može se istovremeno osporavati Republika Srpska i opravdavati onaj koji je sazdao njene krvave temelje.
Ko to tamo igra?
Sarajevske sveske – rani Radomir Konstantinović: „Ako hoćete baš da razumete Filosofiju palanke, čitajte Ahasver.”
Povodom prepiske Miočinović–Luković
Beton – Lukovićevi odgovori predstavljaju pošten pokušaj da se odbrani jedna neodbranjiva pozicija.
Ekonomija nenadoknadivog gubitka
Radi se o ispovesti zaštićenog svedoka u specijalnoj emisiji RTS-a o trgovini ljudskim organima.
Talenat je etička kategorija
Ljubiša Ristić kao da se odriče uloge pokretača i kreatora, ne bi li zauzeo ulogu izvođača, nekog ko nije potpuno odgovoran za svoje postupke.
Koja, ne čija, književnost?
Da li je takozvana “književnosti jugoslovenskih prostora” preživela propast Jugoslavije? Nije.
Psihogeografija ubist(a)va
Saša Ilić opisuje stanje u crnoj kutiji koja se zove Srbija.
Desublimacija Srbije
Junakinja romana budi se u hladnjači koja vozi leševe Albanaca po drumovima Srbije.
Srbija u čizmama
Integralna verzija teksta: Vest za one koji se pitaju šta je bilo sa njihovim profesorima ONO i DSZ – jedan od njih je centralni autor specijalnog broja časopisa Dveri srpske posvećenog Srebrenici.
Zmijski car
Knjigu Dobrice Ćosića Vreme zmija otvara scena susreta autora i patrijarha Pavla: “Danas u podne posetio sam patrijarha Pavla na njegov poziv.” Nije Ćosić taj koji traži da se vidi sa poglavarom SPC. On je potreban patrijarhu, a ne obratno.
Markale kao stanje svesti
Markale su predstavljale apsolutno najkrvaviji u seriji sličnih događaja. Pokušaji političke instrumentalizacije zločina na Markalama počeli su pre nego što je pločnik pijace stigao da se ohladi od udara eksplozije.
Obično ime Dragan
Ranih devedesetih, Sonja Karadžić, guzonjina kći, izdala je album na kome je njeno ime ispisano prepoznatljivim slogom poznatog japanskog proizvođača elektronske robe: SONYA.
A suspicious person
Ljubisa Ristic’s gesture of naming the stages after his former partners who were his ideological opponents in the late 90’s was actually a fetishization of his own past. In that sense, the Secerana (Sugarmill) was precursor of a different, much more ambitious fetish town, the one on Mokra Gora.
Fetiš varoš
Nigde ideje ‘68. one nisu tako brutalno pregažene kao u Srbiji. Ni na jednom drugom mestu njihov emancipatorski potencijal nije ustupio mesto nasilju u meri u kojoj se to desilo u Srbiji.
